Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
mieć ręce i nogi — Być dobrze zorganizowanym, pomyślanym, lub logicznym; być w pełni zadowalającym Eng. To be well organized or well thought out; to be acceptable or passable … Słownik Polskiego slangu
do nogi broń — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} komenda wojskowa nakazująca postawić trzymany w ręce karabin kolbą na ziemi przy prawej nodze {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
skuć — dk Xa, skuję, skujesz, skuj, skuł, skuty, skuci skuwać ndk I, skućam, skućasz, skućają, skućaj, skućał, skućany 1. «złączyć, zespolić coś przez kucie» 2. «założyć więźniowi kajdany, spiąć kajdanami ręce lub nogi, uniemożliwiając mu poruszanie się … Słownik języka polskiego
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego
połamać — 1. Połamać sobie zęby na czymś «nie poradzić sobie z jakimś trudnym zadaniem»: Aż dziwne, jak ten najostrzejszy wróg komunizmu w swych ostatnich powieściach połamał sobie na nim zęby. T. Drewnowski, Próba. 2. pot. Połam, złam ręce i nogi; złam… … Słownik frazeologiczny
złamać — Złamany we dwoje «mający postać pochyloną, zgiętą ku ziemi»: Cofała się, nie mogąc od tego widoku oderwać oczu, aż potknęła się o stopień, a złamana we dwoje sylwetka nieznajomego klęczącego księdza znikła. W. Odojewski, Zasypie. Coś (jest)… … Słownik frazeologiczny
dyby — blp, D. dybybów (dyb) «kłody lub deski z otworami, w które zakuwano ręce i nogi więźnia, stosowane zwłaszcza w średniowieczu jako narzędzie kary» … Słownik języka polskiego
szczupły — szczupłypli, szczupłyplejszy 1. «mający mało ciała, mało tłuszczu; niegruby, nieotyły, smukły, cienki» Szczupła dziewczyna. Szczupły chłopak. Szczupłe ręce, ramiona, nogi. 2. «będący w niewielkiej ilości, liczbie, mający małą objętość; nieliczny … Słownik języka polskiego
